Belgijski Dom Polonii w Comblain-la-Tour był miejscem kolejnej Konferencji Metodycznej, która odbyła się w dniach 14-16 października w ramach Akademii Polskości. Zgromadziła ona wielu pedagogów z Belgii i Holandii, którzy uczestniczyli we wcześniejszych edycjach projektu ODNSWP w Ostródzie, realizując zadanie wspierania oświaty polonijnej w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli.
Prelegentami oraz trenerami warsztatowymi byli uznani specjaliści z zakresu znajomości filologii polskiej, dwujęzyczności, logopedii, wsparcia psychologicznego oraz pedagogiki zabawy:
Pani Elżbieta Niemczuk-Weiss – wykładowca języka polskiego jako ojczystego i obcego na Uniwersytecie Warszawskim i na Uniwersytecie Amsterdamskim (od 1999), przewodnicząca Polskiej Sekcji Levende Talen, felietonistka, tłumaczka;
Pan Sławomir Prusakowski – wykładowca wyższych uczelni, członek KLANZY, PTP, psycholog, trener biznesu, opiekun, coach przy zakładaniu LOM-u na Kraje Beneluksu;
Pan dr Rafał Młyński – logopeda, filolog, językoznawca (Uniwersytet Jagielloński ), logopeda w prywatnej szkole „Salwator”, autor artykułów o dwujęzyczności;
Pani Barbara Wojda – Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej w Belgii, dyrektor Domu Polonii w Comblain-la-Tour.
Z prezentacjami podsumowującymi wystąpiły też osoby koordynujące program konferencji – Gabriela Drwal skupiła się na przybliżeniu sylwetek ekspertów, szkolących Nauczycieli Beneluksu w ramach Akademii Polskości, na tematyce kolejnych szkoleń i ofercie edukacyjnej ODNSWP w Ostródzie. Ewa Wasińska-Stok podsumowała całoroczną działalność liderek LOM-u na gruncie lokalnym i uczestnictwo w wydarzeniach o charakterze międzynarodowym (w prezentacji „Od konferencji do konferencji”).
Plan szkolenia okazał się bogaty, ciekawy i atrakcyjny pod względem merytorycznym, metodycznym, także organizacyjnym. Sobotnie spotkanie rozpoczęło się powitaniem uczestników, zaproszonych ekspertów i gości. Pierwsza wystąpiła pani Barbara Wojda z tematem: „Kolonie dla dzieci polonijnych. Jakie to ma znaczenie w integracji z nowym środowiskiem i w odnalezieniu swojej tożsamości poza granicami kraju?” Zagadnienie okazało się wyjątkowo trafione w potrzeby słuchaczy, ponieważ wywołało lawinę pytań odnośnie organizacji wczasów dziecięcych, płatności, kryteriów przyjęcia grup na ferie wiosenne, wakacyjne czy jesienne.
Pani Elżbieta Niemczuk – Weiss nie pierwszy raz uczestniczyła w regionalnej konferencji, tym razem jednak jako prelegent z wykładem: „Najtrudniejsze polskie spółgłoski – ćwiczenia w ich wywoływaniu i utrwalaniu miejsca artykulacji”. Temat ten spotkał się z dużym zainteresowaniem, bowiem pierwszy raz temat dwujęzyczności omawiany był w kontekście społeczności niderlandzkiej- nauczyciele więc otrzymali klarowne wzorce i metody do prowadzenia lekcji i ćwiczeń w artykulacji trudnych polskich głosek.
Pan Sławomir Prusakowski ponownie zaimponował nam swoim profesjonalizmem, kompetencją i swoistym stylem prowadzenia wykładów i warsztatów. W częściach teoretycznych przemyca wiele cennych myśli ze swego doświadczenia, natomiast warsztaty zawsze są dynamiczne, aktywizujące, budujące znakomity klimat. Trener nawiązuje świetny kontakt z nauczycielami, angażuje nieustannie do aktywności, do udzielania informacji zwrotnej. Swobodna, naturalna atmosfera skłania do ożywionej dyskusji i aktywnego udziału w zajęciach. Podczas warsztatów podjęto następujące tematy: „Trudne sytuacje w szkole – jak rozmawiać, aby ich uniknąć?”, „Narzędzia do rozwiązywania konfliktów”, „Zakłócenia płynące od osób i grup”, „Aktywny proces uczenia – stosowania ciekawych i atrakcyjnych metod pracy z grupą dzieci i młodzieży”.
Z zaciekawieniem oczekiwaliśmy wystąpienia Pana Rafała Młyńskiego, który pierwszy raz gościł w Beneluksie. Zaproponował następujące tematy „Dysleksja – terminologia, etiologia, mechanizmy działania. Objawy dysleksji u dzieci.” oraz „Diagnoza dysleksji w warunkach dwujęzyczności – co już wiemy, czego jeszcze nie wiemy. Diagnoza dysleksji – ćwiczenia z użyciem materiałów autentycznych.” okazały się niezwykle absorbujące. W swoim artykule „Dwujęzyczność dzieci – zalety i wady” podkreśla, że zjawisko dwujęzyczności wciąż fascynuje wielu badaczy w różnych dyscyplinach. Zafascynowało i nas, szczególnie w dyskusji „Dysleksja i dwujęzyczność – wady i mity”. Uświadomiliśmy sobie, że bilingwizm to wiedza nieustannie odkrywająca nowe aspekty dwu systemów językowych; część zagadnień okazała się dla nas zdumiewająca, np. „pulsujący tekst” w percepcji dziecka z głęboką dysleksją. Utrwaliliśmy też wiedzę z zakresu budowy mózgu, lateralizacji, odpowiedzialności półkul mózgowych za istotne czynności u człowieka. Mogliśmy ponadto rozpoznać u siebie dominujące oko, ucho, zrozumieć postrzeganie sensoryczne. To niezbędna wiedza do zrozumienia problemów uczniów w czytaniu, pisaniu, wypowiadaniu się. Wykład Pana Rafała niewątpliwie przyczyni się do skutecznego rozpoznawania dysleksji u naszych wychowanków. Ta wiedza to cenny dar od naszych ekspertów.
Innym podarunkiem, sprawionym przez Panią Prezes, Barbarę Wojdę, był sobotni wieczór. Uroczysty, poruszający, patriotyczny. Był to koncert Agnieszki Ladomirskiej, śpiewającej aktorki teatru „Le public” z akompaniamentem Moniki Tomasiuk, który pozostawił w nas niezatarte wrażenie. Pani Agnieszka wystąpiła z twórczością „barda Solidarności” Jacka Kaczmarskiego. Pięknie opowiadała o swoich rodzicach – emigrantach, o polskim pochodzeniu, wyrastaniu z dala od ojczyzny; o polskich korzeniach i nostalgii do kraju. Zauroczyła nas. Obudziła silną tęsknotę, poczucie wspólnoty pokoleń, patriotyzmu… Dziękowaliśmy wzruszeni ze ściśniętym gardłem i łzami w oczach. Potem były kwiaty, życzenia z okazji Dnia Nauczyciela, uroczysta kolacja.
Ciekawą innowacją naszej konferencji było piątkowe popołudnie . Zaplanowane jako podsumowanie dotychczasowych szkoleń w działaniu praktycznym. To nauczyciele mieli wykazać się kreatywnością, pomysłowością i zademonstrować własne działania, inspirowane wiedzą zdobytą podczas szkoleń. Inicjatywa ta okazała się trafioną propozycją , nauczyciele z entuzjazmem dzielili się doświadczeniami, „zapraszali” nas na fragmenty lekcji otwartych i na hospitację w Domu Polonii.
Była to szczególna ewaluacja implikowana poprzednimi spotkaniami w ramach Akademii Polskości.
Rozdaniu certyfikatów towarzyszyły wyrazy wdzięczności, uznania i podziękowania. Także pożegnania. Żal było nam opuszczać malownicze Ardeny i gościnny Dom Polonii. Zapanowała tu naprawdę atmosfera serdeczności, przyjaźni; ciepła i radości. Wielokrotne spotkania w ramach Akademii Polskości dały nam niezwykle cenną wiedzę, podniosły nasze kwalifikacje, wyposażyły w niezbędne narzędzia do nauczania dzieci polonijnych. Nauczyciele kompetentni to ogromny atut polonijnych szkół, to wartość nadrzędna i najważniejsza w obliczu zadań stawianych przez edukację polonijną. Nauczyć języka polskiego, pokazać tradycję i kulturę polską; zaszczepić miłość do Polski i obudzić patriotyzm to wartości nieocenione!
W tym miejscu uczestnicy Akademii Polskości dedykują słowa podziękowania i wyrazy wdzięczności za zdobytą wiedzę, za możliwość podnoszenia kwalifikacji zawodowych i za niezapomniane, chwile przeżyte w trakcie szkoleń, warsztatów, spotkań w gronie środowiska oświaty polonijnej.
Wyrazy podziękowania składamy naszym prelegentom, wykładowcom, organizatorom; a przede wszystkim Dyrektorowi Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli SWP w Ostródzie, Panu Dariuszowi Piotrowi Bonisławskiemu, za nieustające wspieranie nauczycieli polonijnych.
Pani Prezes Polskiej Macierzy Szkolnej w Belgii, Barbarze Wojdzie, za wspaniałe przyjęcie nas i wzbogacenie naszej konferencji wydarzeniem artystycznym.
Na zakończenie można powtórzyć z Wittgensteinem: „Granice mego języka wyznaczają granice mego świata” i ta złota myśl, winna nam przyświecać w nauczaniu dzieci polonijnych.
Ewa Wasińska-Stok, Gabriela Drwal
